قالَ امام الحسين (ع) : فَاِنٌي لا اَرَي المَوتَ اِلاٌ السٌعادَةَ و الحَياةَ مَعَ الظالِمينَ اِلاٌ بَرماًي.

به درستي كه من مرگ را جز سعادت نمي بينم و زندگي با ستمكاران را جز محنت نمي دانم.                        

   تحف العقول ص 245

1_ نهایت خلقت جهان پرورش انسان هایی است که در برابر شدائد بر هر چه ترس و شک و تردید و تعلق است غلبه کنند و حسینی شوند.

2_ پایه اصلی هر چیز عشق و عرفان است هنر تجلٌی شیدایی است و شیدایی هر چه هست در عشق است.

3_ هر شهیدی کربلایی دارد خاک آن کربلا ... تشنه خون اوست، و زمان انتظار می کشد تا پای آن شهید بدان کربلا رسد و آنگاه ... خون شهید ، جاذبه ی خاک را خواهد شکست

ظلمت را خواهد درید و معبری از نور خواهد گشود و روح اش را از آن، به سفری خواهد برد ، برای پیمودن آن هیچ راهی جز شهادت وجود ندارد.

4_ شهدا، شاهد بر باطن و حقیقت عالم اند و هم آنان اند که به دیگران حیات می بخشند.

5_ آنان را که از مرگ می ترسند از کربلا می رانند.

6_زمین، عرصه ظهور یک حقیقت آسمانی است و جنگ برپا شده بود تا آن حقیقت ظهور یابد.

7_ جاذبه ی خاک به ماندن می خواند، و آن عهد باطنی ، به رفتن ... عقل به ماندن می خواند و عشق به رفتن ... و این هر دو را خداوند آفریده است تا وجود انسان ، در آوارگی و حیرت

میان عقل و عشق معنا شود.